De zebravis eyeImage: Universiteit van Sussex
Stel je voor dat tijdens onze evolutionaire geschiedenis, wij kunnen niet aan onze hoofden omhoog of omlaag. Hoe zou onze visie hebben ontwikkeld anders dan de twee frontale, mobiele ogen die we vandaag hebben?
De zebravis larven, een fan-favoriet als het gaat om wetenschappelijk onderzoek, kan ons helpen met dit gedachte-experiment. Ze hebben een visuele systeem volledig anders dan onze eigen.
“Hier laten we zien dat larvale zebravissen een sterk anisotrope netvlies te asymmetrisch enquête hun natuurlijke visuele wereld,” de auteurs schrijven in het artikel gepubliceerd in Current Biology. Kortom, in hun 360-graden -, vier-kleuren visie, omhoog en omlaag kijken heel anders.
Maar hoe? De onderzoekers bezochten 31 ondiepe zebravis habitats op zes locaties voor de kust van West-Bengalen, India, het nemen van foto ‘ s om te bepalen wat de grote larvale ogen meestal te zien. Dat leidde tot drie hypothesen op basis van de gegevens: de bovenste helft van de vis in de gaten zou zien minder kleur; dat zou de vis in staat zijn om hun prooi in het ultraviolet; en dat zou de vis te zien zijn in vier kleuren (de drie kleuren die wij zien, plus ultraviolet) rechtdoor en onder.
Toen kwam het lab testen de onderzoekers gefokt genetisch gemodificeerde vis, dus in dat eiwitten in hun ogen’ licht receptoren zou glow in reactie op de corresponderende kleur van het licht die zij waarnemen. Dan, het team geïmmobiliseerd de vis en ingespoten, een chemische stof die verhinderd hun ogen te bewegen, en scheen verschillende kleuren van het licht op de vis ogen, het meten van hoe het licht receptoren reageren.
Het leek erop dat de onderzoekers’ hypotheses zijn recht. “We hebben laten zien dat innerlijke-retinale circuits van larvale zebravissen zijn prachtig afgestemd op hun natuurlijke visuele omgeving op verschillende niveaus”, schreven ze. De onderdelen van de fish eye die dingen op het niveau van of onder de vis vooral in drie kleuren en in het ultraviolet, terwijl de delen van het oog die dingen direct boven de vis voornamelijk in zwart-wit en een ultraviolet licht.
De onderzoekers er rekening mee dat er meer werk te doen, zoals het begrijpen van hoe de baby vis daadwerkelijk gebruik maken van deze informatie en of volwassenen, die hebben een meer gevarieerd gedrag, hebben een vergelijkbaar beeld. Ook wijzen zij erop dat in het papier, dat ze er niet rechtstreeks te meten groene fotoreceptoren, en moest doen wat wiskunde op basis van af te trekken uit andere kleuren van de reacties.
We zijn niet de zebravis, dus wie weet hoe deze beestjes echt hun wereld zien. Maar als de lay-out van de ogen is een marker, het is duidelijk dat hun wereld ziet er heel anders uit dan onze eigen.
[Current Biology]