Ostatnie nadzieje. Wywiad ze Stephenem Пайфером

Były ambasador USA na Ukrainie Steven Pifer dał wywiadzie dla magazynu Reporter.

Po nominacji na premiera Ukrainy, Władimira Гройсмана zachodni politycy znów zaczęto mówić “o obowiązkowym programie” dla Ukrainy — o reformach, pisze Paweł Сивоконь w nr 18, wydanie z dnia 13 maja 2016 roku. Długa kampania poszukiwania szefa rady Ministrów zakończyła się, to znaczy, że nadszedł czas, by przejść do rzeczy.

Na Zachodzie, na przykład, nie rozumieją, dlaczego takie ważne reformy, jak прокурорская lub trial, nie ruszył z martwego punktu i dlaczego na emeryturze tej skandalicznej prokuratora generalnego Wiktora Шокина zajęło rok. Dlatego pomoc gospodarcza na Ukrainie nie jest taka duża, jak mogłaby być.

Komplikują sytuację i okresowe zaostrzenia na Donbasie. W Brukseli i Waszyngtonie uważa, że gwarancją stabilności będzie ścisłe przestrzeganie warunków umowy, podpisanego w Mińsku. Ja, może nie idealne, ale ustabilizować sytuację już pomogło, odpowiednio, trzeba go wykonać.

Ale najważniejsze jest to, podczas gdy Ukraina jest interesująca Zachód tylko reformami i wojną światową, przy czym postęp w obu dziedzinach nie można nazwać wybitnym. W takich warunkach trudno liczyć na dalsze zbliżenie z Zachodem, bo do tego potrzebne są sukcesy i przełomy. O tym Korespondentowi powiedział były ambasador USA na Ukrainie, główny analityk z Instytutu Brookings Steven Pifer.

– Jak może się zmienić polityka Ukrainy po utworzeniu nowego Gabinetu ministrów? I co w USA czekają od tego Gabinetu?

— Po wyborze Гройсмана na stanowisko premiera na Ukrainie jest wielu ekspertów, którzy martwili się, że między Prezydentem [Piotrem] Poroszenko i szef władzy wykonawczej zbyt wiele powiązań i interesów. Ale, po pierwsze, wydarzenia ostatnich dni pokazują, że może nie są aż tak bliscy przyjaciele i każdy będzie realizować swoje interesy. Mam nadzieję, że między nimi nie rozpocznie się tradycyjna walka o władzę.

Po drugie, wiele lat na Ukrainie prezydent próbuje zdystansować się od szefa rządu. Teraz Poroszenko to będzie bardzo trudne, i dlatego wszystkie sukcesy i porażki Гройсмана będą odbijały się na jego rankingu. Jeśli z [Arsenijem] Jaceniukiem Prezydent starał się zachować dystans, to teraz jest to niemożliwe. Myślę, że szef państwa spróbuje przyspieszyć reformy, aby nie stracić zaufanie ukraińców.

– Jak w Waszyngtonie zadowoleni z prędkością przemian w Ukrainie?

— STANY zjednoczone są gotowe naciskać na rząd, aby uniknąć walki politycznej i szybciej poruszać się po drodze przemian, zwłaszcza w zakresie deregulacji, walki z korupcją i liberalizacji sektora energetycznego. W odpowiedzi kraje zachodnie zawsze mogą zaoferować więcej pomocy finansowej.

Kijów już podjął istotne kroki w создавшихся trudnych warunkach, ale Prezydent Poroszenko i jego rząd musi działać szybciej. Oznacza to, że reformy w dziedzinie administracji publicznej, deregulacji działalności gospodarczej, prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, a także dalsze kroki w tworzeniu konkurencyjnej i przejrzystej sytuacji w zakresie energetyki trzeba robić już teraz. A co najważniejsze — unikać populistycznych działań, które budżet państwa nie może sobie pozwolić.

Ukraina teraz sprawia wrażenie kraju, która straciła przyspieszenie reform. I jeśli zbyt wiele uwierzą w to, raz mniejsza wsparcia finansowego z UE, USA lub

Tym bardziej, że Ukraina w tej chwili sprawia wrażenie kraju, która straciła przyspieszenie reform. I jeśli zbyt wiele uwierzą w to, raz mniejsza wsparcia finansowego kraju z USA lub UE.

Głównym czynnikiem jest walka z korupcją. Biorąc pod uwagę to wszystko, nie jest jasne, dlaczego prokurator generalny Doszło napisał oświadczenie o dymisji dopiero niedawno. Ukraińska prokuratura potrzebuje встряске, a Ukraina czeka na reformy swojej sądownictwa już wiele lat.

Oprócz wojskowych aspektów, Kijów będzie musiał przejść przez bolesny proces decentralizacji i podziału władzy ze swoimi zbuntowanymi regionami. Rozumiem, że prorosyjskie separatyści chcą więcej niezależności niż są w stanie dać w Kijowie. I porozumieć się w tej kwestii, być może, będzie trudniejszy, niż zatrzymać wojnę.

– Czy UE i USA nadal wspierać pieniędzmi Ukrainę w takich warunkach?

— Aby pomóc Ukrainie, jeszcze na początku roku dyrektor zarządzający MFW Christine Lagarde poinformowała o wstępnej umowie z linii kredytowej dla Ukrainy na cztery lata. Na podstawie tego dokumentu otrzymasz $ 40 mld A $ 17,5 mld powinni zrobić w tym roku, pod warunkiem, że kraj będzie spełniać wymogi funduszu.

Wsparcie dla demokratycznych dążeń Ukrainy w obliczu rosyjskiej agresji jest jednym z niewielu obszarów, gdzie i demokraci, i republikanie w USA wykazują wzajemne porozumienie. Ale różnica między retoryką i rzeczywistych działań Kijowa zaskakująco duży. W przyszłym roku Ukraina może spodziewać się około 3 mld $ do $ 4 mld w umownej wsparciu ze strony Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej razem wziętych.

Kwota ta jest niewystarczająca. Lawrence Summers, były sekretarz Skarbu USA, wezwał europejczyków spełnić obietnice wsparcia wysiłków w reformowaniu Ukrainy i zwiększyć finansowanie do $ 10 mld, nazywając to ważnymi inwestycjami w bezpieczeństwo. Myślę, że tu wszystko będzie zależało od tempa reform i tego, jak szybko ustaną działania wojenne w Donbasie.

– Jak pan ocenia rozejm, na Donbasie, czy sankcje i negocjacje zrobić zaprzestanie stałym?

— Umowa, którą po 15-godzinnych negocjacji w Mińsku, zawarli kanclerz Niemiec Angela Merkel, prezydent Francji François Hollande, prezydent Rosji Władimir Putin i ukraiński prezydent Petro Poroszenko w lutym, prawdopodobnie była najlepszym wyjściem dla Kijowa. Jest mało prawdopodobne, Poroszenko w tych trudnych warunkach mógłby osiągnąć więcej.

Dopóki Rosja zapowiedziała, przestać wspierać separatystów i zabrać czołgi i inne ciężkie uzbrojenie od Doniecka i Ługańska. Merkel była, moim zdaniem, najbliżej do oceny tej transakcji, nazywając ją “błyskiem nadziei” i dodając, że jeszcze wiele trzeba wykonać.

Zachodni przywódcy są gotowi zrobić wszystko, aby tę ofertę nie spotkał los porozumień o zawieszeniu broni, które podpisywali w Mińsku we wrześniu. Było widać, jak w ciągu ostatnich dziesięciu dni przywódca Niemiec мобилизовала wszystkie wysiłki w celu podpisania nowej umowy.

A wszystko to działo się na tle rozpadu i degradacji modelu Mińsk-1. Nie rozumiem, dlaczego zachodni przywódcy zgodzili się na to, aby rozejm weszła w życie od razu, ale dopiero od północy w sobotę.

Do tego dwa dni trwała wojna, i spokojne miasta ostrzeliwali. Ukraińscy urzędnicy stale informowały, że rosyjska technika systematycznie taflę ukraińską granicę i szła na Ukrainie. Jakby separatystów dać szansę, aby jeszcze bardziej zwiększyć siłę do rozejmu.

***

Ten materiał został opublikowany w nr 18 dziennika Korespondent od 13 maja 2016 roku. Przedruk publikacji dziennika Korespondent w całości jest zabronione. Z zasadami korzystania z materiałów Korespondent dziennika, opublikowanych na stronie internetowej Корреспондент.net można zapoznać się tutaj.


Date:

by