MOSKWA, 2 st RIA novosti, Andrzej Koc. W końcu sierpnia Syryjska Arabska Armia przy wsparciu IQS Rosji przystąpiła do likwidacji dużej grupy bojowników IG* pod Акербатом — miasto na granicy prowincji Hama i Homs. I im bardziej są kompresowane ścianki kotła, tym bardziej odporne na окруженцы, ze do walki wszystkie swoje rezerwy. Wojskom rządowym tu do czynienia nie tylko z piechotą, ale i z “dżihad-мобилями”, тачанками-“гантраками” i czołgami. Jak wykazały doświadczenia ostatnich wojen i konfliktów zbrojnych, decydującą rolę w takich walkach z opancerzone jednostki zwarte nie są precyzyjne bomby i rakiety, a stare dobre ręczne granatniki przeciwpancerne. Choć wielu ekspertów i uważają RPG bronią ubiegłego wieku, pozostanie mieć znaczenie dekady — podczas gdy walczące strony nie nauczą się walczyć poza dystansu linii wzroku. RIA novosti opublikował zestawienie najbardziej groźnych przeciwpancernych granatników krajów świata.
Najbardziej wiarygodne
Słynny RPG-7, przyjęty na uzbrojenie armii Radzieckiej jeszcze w 1961 roku, a dziś jest najbardziej rozpoznawalnym противотанковым wyrzutnie rakiet na świecie. W ciągu minionych dziesięcioleci została wydana ponad dziewięć milionów sztuk tej broni, jego różne modyfikacje i kopie stoją na uzbrojeniu około stu państw. Proste jak siekiera, solidny, pracowity i niedrogi — to główne zalety RPG-7, определившие jego popularność. W konstrukcji granatnika nie ma nic zbędne: broń z optycznym i mechanicznym celownikiem i uderzenia mechanizmu spustowego.
Szeroka gama amunicji o kalibrze części głowy od 40 do 105 mm pozwala używać RPG-7 jako skuteczne ppanc i противопехотное środek na dystansach do 330 metrów. A ogromny zasób dla modernizacji, określone w granatnik twórców, daje możliwość stopniowo zwiększać jego skuteczność prosty wymianą starych granat (zdjęć) na nowe bez zmiany samej konstrukcji broni. Dziś na uzbrojeniu armii Rosyjskiej są zmodernizowane RPG-7В2 z uniwersalnym dokładny przyrządem OPAK-7C.
Prosty i skuteczny. NI opowiedział o radzieckim “zabójca czołgów Na polu bitwy RPG zadebiutował w 1968 r. w Wietnamie. Северовьетнамские miotacze granatów z jego pomocą skutecznie spalone amerykańskie czołgi M48 i transportery opancerzone М113 podczas ofensywy tet. “Siódemka” skutecznie stosowano i w wojnie dnia Sądu w 1973 roku. Od tamtej pory chyba żaden konflikt zbrojny nie obyła się bez udziału żołnierzy, uzbrojonych w tym wyrzutnie rakiet. Wystarczy powiedzieć, że ponad połowa strat amerykanów w Iraku przypada na RPG-7 — pancerz wojskowych samochodów terenowych “Hammer” nie trzymała trafienie nawet starszych amunicji. Przeciwko czołgów i bojowych wozów piechoty, wyposażonych w dynamicznej ochroną (DZ), skuteczność granatów była niższa. Jednak u irackiej armii praktycznie nie było тандемно-zapalające strzały PG-7ВР, zdolnych przebić do 650 mm pancerza, ignorując odchylną.DZ.
Najbardziej dokładne
Amerykański jednorazowy granatnik FGM-172 SRAW został przyjęty na uzbrojenie Korpusu piechoty morskiej USA w 2002 roku i jest bardziej prosta i tania alternatywa противотанковому ракетному kompleksu FGM-148 Javelin. Jego główną zaletą — możliwość pracy na zasadzie “strzelił zapomniałem”. Strzałki wystarczy w ciągu dwóch-trzech sekund przytrzymać прицельную znaczek na celu, kliknij przycisk start, a dalej zaczyna działać automatyka. Rakieta jest w stanie samodzielnie określić poprawkę na wiatr i odległość i może trafić w czołg w górną półkulę (zazwyczaj najmniej chronioną).
SRAW jest produkowany w dwóch podstawowych wersjach. Pierwszy — противотанковый z skumulowana jest częścią walki Predator (“Drapieżnik”) — jest w stanie przeniknąć do 600 milimetrów pancerza na dystansie od 16 do 500 metrów. Drugi — uniwersalny z осколочно-фугасной częścią walki MPV — przeznaczony do niszczenia fortyfikacji, a także легкобронированной i небронированной techniki. Chrzest bojowy granatnik odbył się w Iraku, gdzie pokazał się skutecznym środkiem do walki z lekkim opancerzone jednostki.
Najdłużej żyjących
Najdłużej przebywał w szeregach szwedzki ręcznie противотанковый granatnik Carl Gustaf kalibru 84 mm. Został przyjęty do eksploatacji już w 1948 roku i do tej pory pozostaje na uzbrojeniu ponad 30 krajów, w tym USA. W rzeczywistości, jest to klasyczny “szatan-rurę” z dwoma пистолетными рукоятями, gwintowaną lufą, na ramię, koncentrując się i прицельными urządzeń. Personel obliczenia jednego granatnika składa się z dwóch osób — strzałka i ładowniczego.
Zaletą broni jest szeroka gama amunicji — od skumulowanych do pociski fluoroscencyjne, spalinowych i oświetleniowych, a także łatwy w obsłudze. Wady wcześniejszych wersji należy ich ciężar. Pierwsze dwie modyfikacje waży 16,5 i 14 kilogramów odpowiednio, że dla ręcznej broni piechoty, delikatnie mówiąc, trochę dużo. Jednak czwarta, ulepszony model broni, przedstawione w 2014 roku, waży mniej niż siedem kilogramów dzięki zastosowaniu w konstrukcji tytanu i włókna węglowego. Jeszcze jedna wada “Gustawa” — stosunkowo niska бронепробиваемость skumulowanych strzałów — do 500 milimetrów. Jednak granatnik nadal szeroko stosowane wszystkimi stronami konfliktu w Afganistanie i Iraku. Kilka jednostek Carl Gustaf zostały zdobyte przez wojska rządowe bojowników IG* w Syrii.
Najbardziej przeciwpancerny
Z nieba na ziemię: ministerstwo Obrony narodowej przyspiesza modernizacja Lądowych войскПальму pierwszeństwa w zakresie бронепробиваемости trzymają jednorazowe rosyjskie granatniki RPG-30 “Hak”, będące dalszym rozwojem jeszcze radzieckich RPG-29 “Wampir”. Przyjęta na uzbrojenie w 2012 roku “trzydziestka” ma rzadką dla broni tego typu бикалиберную konstrukcję. Mówiąc prościej, “Haka” — dwa równoległe pnia. W większej średnicy znajduje się podstawowa tandem kumulatywny reaktywne противотанковая granat PG-30. W mniejszym — pocisk-symulator. On pierwszy strzelać w kierunku celu, a w ślad za nim, z niewielkim odstępie startuje i główny bojowego.
Symulator, zbliżając się do zbiornika, powoduje zadziałanie jego kompleksu aktywnej ochrony (KAZ), który zabija naprzeciw zagrożeniu противоснаряд. Jego wybuch niszczy “обманку”, jednak wybuch maskuje od KAZ główny ładunek, który już znajduje się na drodze do celu. Ponowne wykrycie противотанковой granaty możliwe tylko po tym, jak ona wyjdzie z chmury odłamków, ale czasu na przeciwdziałanie jest już nie pozostanie. Po tym, jak PG-30 osiąga cel, pierwszy działa wysokiej klasy ładunek, niszcząc elementy zawiasach dynamicznej ochrony. Idąc w przełom wchodzi kumulatywny bojowa część, która i dowodow podstawowy pancerz czołgu lub BMP.
RPG-30 jest w stanie przebić się przez 700 mm pancerza z uwzględnieniem KAZ i DZ, co jest rekordem dla nowoczesnych granatników przeciwpancernych. Wytrzymać takie uderzenie na dystansie 200 metrów nie jest w stanie ani jeden czołg. Dowodem na to ostatnie konflikty zbrojne na Bliskim Wschodzie, gdzie amunicja RPG-29, w dużej mierze podobne do strzałów RPG-30, z powodzeniem uderzali nowoczesne czołgi M1 Abrams”, “Challenger-2” i “Merkava”.
Najbardziej ciężkiego
Palmę pierwszeństwa na wzorcem granaty trzyma jednorazowy granatnik MBT LAW, stojący na uzbrojeniu armii wielkiej Brytanii. Jego główną bojowego ma średnicę 150 mm i jest w stanie przeniknąć do 650 mm pancerza. Jednak pierwszym w stronę celu выстреливается 105-mm pocisk-symulator. W odróżnieniu od strzału RPG-30, nie może “oszukać” KAZ cele — w jego zadaniem jest zniszczenie dynamicznej ochrony i zawiasach pasywnych systemów rezerwacji. Natomiast operator MBT LAW może korygować tor jazdy bojowego z pomocą zainstalowanej na granat aparatury elektronicznej i zamiarem jest osiągnięcie urządzeń na samej rurze. W nowych wersjach tej broni istnieje możliwość prowadzenia ognia w trybie “strzelił zapomniałem” — w podobny sposób, przypomnijmy, działają amerykańskie FGM-148 i FGM-172.
Temat praktycznego stosowania MBT LAW na polu bitwy mówić dopóki nie jest konieczne. W Afganistanie brytyjskie wojskowe systemy te nie korzystają, tak jak u przeciwnika nie ma praktycznie żadnej zbroi. Do tego pocisk ze względu na jego e-dodatków jest dość drogie.
*Organizacja terrorystyczna, zakazana w Rosji.