za 19 dec 2015, 22:11
|
lees voor
Nederland wint herziene editie Groot Dictee
DEN HAAG – DEN HAAG
Nederland heeft zaterdagavond de 26 en herziene editie won Het Groot Dictee van de nederlandse Taal. De twee nederlandse finalisten, scenarist en regisseur Frank Ketelaar en Volkskrantlezer Mark Beumer, versloeg de Vlaamse koppel Bart Cannaerts (stand-upcomedian en televisiemaker), en Bert De Kerpel.
Frank Ketelaar
Foto: anp
Het NTR-programma was dit jaar voor de eerste keer, een andere opzet dan de voorgaande 25 keer. Eerder won degene met de minste fouten. Nu namen na het dicteren van een nederlands en een Vlaams team het tegen elkaar op in de finale. De teams waren de beste ‘gewone’ speler en de beste prominente speler.
Ze had achtereenvolgens zes moeilijke woorden spellen: tomaten-groentesoep, of-of-, caffè latte, F-16-piloot, déjà-vugevoel en gequeued. In de laatste ronde waren de nederlandse zes fouten. De respondenten werden acht.
De zestig deelnemers een gemiddelde van 23 fouten, hetzelfde aantal als vorig jaar. Beumer en De Kerpel had als gewone deelnemers uit Nederland en Vlaanderen beide hebben de beste score, met elf fouten. Cannaerts was de beste Fleming met zestien fouten. Ketelaar was achttien fouten als de beste NEDERLANDSE op de finale.
Andere beroemdheden die hebben deelgenomen waren schaatser Koen Verweij, politiek verslaggever Ron Fresen, Ad Visser, actrice Katja Herbers en rapper Sef. Het dictee had ook een poolse deelnemer, Mateusz Klimek. Eerder was hij de winnaar van de Internationale Studentendictee van de engelse Taal en is nu 32 fouten.
De Vlaamse schrijfster Lieve Joris schreef de tekst voor het dictee, met de titel ‘Lang leve de heen-en-weer’. De deelnemers hadden te bijten in de woorden als een redemptorist, collocatie, rubber en promiscuïteitbevorderende seks winkels.
Joris is vooral bekend voor haar reisverhalen. Het eerste deel van haar dictaat speelt zich in de Congo. Ze begon haar schrijversbestaan als journalist voor de Haagse Post en NRC Handelsblad.
Tekst Dicteren: Lang leve de heen-en-weer
Hieronder is de volledige tekst van de 26e editie van de grand Dictee van de nederlandse Taal, die zaterdagavond werd uitgezonden op televisie. De Vlaamse schrijfster Lieve Joris schreef het dictee van dit jaar, onder de titel ‘Lang leve de heen-en-weer’.
Ik was een pensionaatsmeisje met een goeiige oom die redemptoristen was, en op zondag, op elk moment, een soutane droegen. In de Congolese jungle sprak hij Kikongo en dronk palm wijn, soft-als-leguanenhuid.
Een dominant kenmerk zit in mijn oma ‘s stoel, onder de Byzantijnse afbeelding van Onze lieve Vrouw van Continue Ondersteuning in haar karmozijnrode mantel, een daling van Elixir d’ anvers op de ovale tafel, links heeroom tijdens zijn congé sigaar rook in de kamer, kringelen.
Op mijn tweeëntwintigste ik deze sacrosancte, breliaanse universum en verhuisde naar Nederland, waar een kotelet, een hak werd genoemd, rubber rubber, een froufrou een pony en een brood is niet grijs, maar bruin.
In Mokum, ik voelde me al snel senang. Ik heb u geleerd-in bakken teller, linkmiegels vermijden en ervaren mijn expatriatie nooit als een collocatie. Geleidelijk aan maakte ik kennis met hachee, gruttenpap en krentjebrij, maar ook met sate en spekkoek, en at niet alleen halal, maar ook koosjer.
“Het Is mijn dochter niet te astrant?’, weifelde mijn moeder. Zij wou nu dat ik Neerpelts zei – alles is beter dan dat gutturale Hollands. Mijn vader fulmineerde tegen de perfide beleid van de buren en hun promiscuïteitbevorderende seks winkels, maar hun welsprekendheid hij waardeerde het Groot Dictee hij miste niet één keer.
Jongen, ben ik na al die jaren verkaasd? Zeker, ik val niet van Scylla in Gekomen toen ik te spreken met de nieuw gemengd Drs. P – vice versa heen en weer schepen tussen beide taal – en cultuuroevers.