Australijscy naukowcy obalili pojęcie o ewolucji ssaków morskich, które opierały się na założeniu Darwina. Według tej hipotezy, zęby starożytnych wielorybów wykonywali tę samą funkcję, co i wąsy współczesnych waleni, jednak nowe dane wykazały, że pierwsze nie były przystosowane do filtrowania wody i połowu bezkręgowców. Artykuł naukowców opublikowano w czasopiśmie ” Biology Letters.
Charles Darwin zakładał, że fiszbiny, służący do filtrowania i połowu małych organizmów, mógł stopniowo ewoluować z rogowych płytek. To jest przerobka składało się z “градуальных małych kroków”, z których każdy powinien być przydatne dla ssaków morskich. Według najnowszych danych, poprzedników fiszbin wieloryby były зубатые waleni. W ten sposób, opierając się na założeniu Darwina, niektórzy eksperci uważali, że wąsy stopniowo formowały się, tylko nie z płyt, a zębów.
Naukowcy przeprowadzili szczegółowe modelowanie 3D ząb prehistorycznego wieloryba, którego szczątki odkryto w 2016 roku w urwistych skałach na wybrzeżu australijskiego miasta Torquay. Znalezione skamieniałości należały do poprzednika fiszbin waleni Janjucetus hunderi, który mieszkał 23-28 milionów lat temu w олигоценовом okresie. To zwierzę ma cienkimi zębami, które, zdaniem niektórych specjalistów, można filtrować wodę. W ten sposób, ssak może stanowić formę przejściową między starożytnymi zwierząt, na które polowali na dużą zdobycz, i nowoczesne, że łapią morskich bezkręgowców.
Naukowcy porównali uzyskane model z żyjącymi obecnie drapieżnikami, które wykorzystują zęby do filtrowania (lampart morski i foki-крабоед), a także zwykłych lądowe (pies dingo) i wymarłe morskimi drapieżnikami (сквалодон). Okazało się, że zęby Janjucetus hunderi były ostre i pasowały do rozrywania ciała, a nie do odfiltrowania planktonu. W ten sposób, nie mogli pełnić funkcję filtrowania.
Wnioski badaczy nie obalają дарвиновскую teorię ewolucji, a jedynie świadczą o błędności konkretnej hipotezy na temat mechanizmu pojawiania się rogowych blaszek. Według naukowców, kształtowanie den fiszbiny nie odbywało się płynnie i nie mogło się obejść bez utraty zębów i pojawienie się zupełnie nowej poprzedniej struktury.