Negocjacje w zakresie migracji, Miński impas i perspektywy rewolucji w Rosji w дайджесте prasy zagranicznej.
Ropa pomoże Ukrainie– The Wall Street Journal
Elita polityczna Ukrainy ma nadzieję, że spadek cen ropy sklepie интервенционистские ambicje jej sąsiadki Rosji i trochę wzmocni wpływ na jej zachodnich sankcji.
Przy cenach ropy w 30 dolarów za baryłkę ukraińscy urzędnicy wyrażają ostrożny optymizm, że, być może, rosyjski prezydent i jego zależne od ropy naftowej rząd będzie zmuszony utrzymywać swoją twardą politykę zagraniczną.
“Jeśli ma się pieniądze, to można być macho” – mówi Borys Ложкин, szef administracji ukraińskiego prezydenta Petra Poroszenki.
Na poziomie oficjalnym stosunki między Moskwą i Kijowem pozostają bardzo zimne
Jednak niektórzy ukraińscy urzędnicy widzą w niedawnej nominacji Putinem Borysa Грызлова przedstawicielem Rosji w sprawie wprowadzenia w życie w Mińsku porozumienia pokojowego sygnał o tym, że Kreml bardziej poważnie odnosi się do rozwiązania konfliktu: Gryzłow, były minister spraw wewnętrznych, jest w większym stopniu технократом, niż “kraa”.
Do Kijowa nadszedł krytyczny moment: za kilka miesięcy przyjdzie czas rewizji sankcji, nałożonych przez Zachód wobec Rosji po aneksji Krymu. Ukraińskie ustawodawcy i urzędnicy twierdzą, że potrzebują więcej czasu, aby sankcje wzmocnić pozycję Kijowa, podczas gdy on nadal się kłócić z Moskwą o przeprowadzeniu w życie porozumienia pokojowego.
I amerykańska administracja i rząd popierają Mińskie porozumienie. Ale wielu ukraińców zastanowią się nad tym, czy jest skonfigurowany Waszyngton się z rozdzielczości kryzysu, bo kadencję Baracka Obamy kończy się za rok.
“Obama pozostało mniej niż rok, a oni naprawdę nie chcą zakasać rękawy i zrobić coś specjalnego, jeśli chodzi o Ukrainie”, – powiedział deputowany ukraińskiej Zadowoleni Victoria Войцицка.
Czy możliwa jest rewolucja w Rosji – The Washington Post
Kolorowa rewolucja w Rosji jest bardzo mało prawdopodobne, ale rząd nie uniknąć istotnych problemów, związanych z przymusowym przeniesieniem na nowy umowa społeczna.
Na tle раздрая w gospodarce spowodowane międzynarodowymi sankcjami, ale przede wszystkim spadkiem cen ropy w Rosji obserwuje się wzrost akcji protestu.
Już zaczęli protestować rosyjscy robotnicy – grupa społeczna, którą często odnoszą się do zwolennikom Putina i jego reżimu.
Rosyjska liberalna opozycja ma nadzieję (a na Kremlu boją się), że rosyjscy robotnicy z głębi kraju spotkają się z protestującymi z szeregów klasy średniej Moskwy i Sankt-Petersburga.
Taka kombinacja, obejmujące różne warstwy ludności i regionów, może prowadzić do “kolorowej rewolucji” w rodzaju tych, które obaliły skorumpowanych przywódców w krajach postsowieckich Ukraina i Gruzja.
Putin podjął próbę ubezpieczenie od takich zdarzeń – częściowo poparł pracowników, którzy potępili protestujących w latach 2011-2012 w Moskwie, i buduje wizerunek prawdziwego rosyjskiego muzhik – prostego chłopaka, który przebywa z rowerzystami.
Jednak procesy zachodzące obecnie w gospodarce Rosji, sami zmieniają relacje między państwem a społeczeństwem. To, że wielu badaczy nazwali “paktem o nieagresji”, w nowych warunkach okazuje się zagrożone, ponieważ państwo nie może wykonać swoją część transakcji, czyli zapewnić społeczeństwu dobrobyt w zamian za odstąpienie od udziału w polityce.
Jak obliczył Piotr Бизюков z Centrum społeczno-praw pracowniczych, w 2015 roku w Rosji miały miejsce 409 protestów, w których brali udział pracownicy, – jest to najwyższy wskaźnik od 2008 roku, w chwili rozpoczęcia systematycznych obserwacji.
Okres ten obejmuje i kryzys gospodarczy w latach 2008-2009, więc wiele pracy wyraźnie nie zamierzają podążać tradycyjnej rosyjskiej modelki, zgodnie z którym niskie płace są kompensowane wzrostem frytek grządek i водочными загулами.
Tym nie mniej, nawet koordynowane protestu kierowców-kierowców, które wywołały panikę, nie są zwiastunami nadchodzącej “kolorowej rewolucji”.
Po pierwsze, akcje protestu w ogóle zeszli na nie, nawet pomimo faktu, że rząd poszedł tylko na częściowe ustępstwa. Ale ważniejsze jest co innego: pomimo pewnych zły slogany, kierowcy ciężarówek domagał się głównie zmian w systemie podatkowym, a nie politycznej. Oni nie wystąpili przeciwko Putina, a wręcz przeciwnie, zwrócili się do niego. Jeden z najbardziej znanych sloganów był “Putin, pomóż mi!”.
Jakieś opozycyjne stowarzyszenia, stojące za protestów w latach 2011-2012 (zarówno lewicowe, jak i prawicowe), starali się współpracować z дальнобойщиками, aby wymagania ekonomiczne połączyć się z politycznymi i osiągnąć znaczące zmiany w Rosji, ale дальнобойщикам to okazało się nie trzeba.
Rosjanie w ogólnej masie jest bardzo daleko od wezwań do zmiany trybu. Wielu do tej pory wdzięczni Putinowi za to, że “podniósł Rosję z kolan” po katastrofalnych 1990-tych.
Oni nadal wierzą państwowych MEDIÓW, które mówią, że “kolorowe rewolucje” w rodzaju tej, jaka miała miejsce w 2014 roku na ukraińskim Majdanie, prowadzą do anarchii.
Impas w Donbasie – Le Figaro
Z arsenałów walczących po obu stronach linii frontu zniknęły monitorowane artyleria, ale pojawiło się nowe bronie. Chociaż naruszenia rozejmu dotyczą obu obozów, członkowie OBWE podkreślają niezadowolenie z decyzji separatystów uniemożliwić im dostęp do wielu obiektów.
Angela Merkel niedawno zwróciła się do Władimira Putina z prośbą o “skorzystać z wpływów na separatystów, aby osiągnąć wykonania Mińskich porozumień.
Proces stoi w miejscu. Początkowo w memorandum pod warunkiem, że Kijów zwróci kontrolę nad wschodnią granicą z Rosją do końca 2015 roku, po przeprowadzeniu reformy konstytucyjnej z zapewnieniem większej autonomii dla Ukraińców.
Ta z kolei powinna była pójść za przeprowadzeniem w regionie lokalnych wyborów pod nadzorem władz ukraińskich. Wybory do tej pory nie odbyły się, a na niektórych odcinkach granicy stoją tylko rosyjscy celnicy.
“Do głosowania w konstytucji musi zostać spełnione kilka ważnych warunków, w tym długotrwałe zawieszenie broni i przywracanie kontroli granicznej”, — uważa prezydent Ukrainy Piotr Poroszenko.
Według jego słów, “Rosja inwestuje duże środki w przygotowanie wojny”.
W każdym razie, jego zachodnich patronów tracą cierpliwość, a reformy завязли w procedurach prawnych, którym nie na siłę ukryć powstałe w Kijowie polityczny impas
Stanowisko koalicji rządzącej coraz mocniej powoduje obluzowanie na tle bardzo ciężkiego kryzysu gospodarczego i opłat w użyciu tych samych systemów korupcji, że zapoczątkowały rewolucję na Majdanie. Strona główna polityczna gwarancją dla Petra Poroszenki — to zachodnie sankcje wobec Moskwy, zdejmowania których on teraz tak się obawia.
Separatyści śmieją się zaniechań władzy. Jak uważa lider donieckich rebeliantów Aleksander Zacharczenko, brak reform konstytucyjnych mówi o słabości władzy, a czas gra przeciwko Poroszenko.
Zacharczenko nadal chce przeprowadzić własne wybory kryteria jego “republiki”, i póki co go powstrzymuje tylko ciśnienie Paryża i Berlina do Moskwy. Ale Mieszkańców Doniecka to wszystko, wydaje się, nie zbyt obchodzi.
“Po obu stronach linii frontu ludzie żyją w bańce propagandy: chcą spokoju, ale widzą, że wszelkie polityczne postęp w Mińsk umów prowadzą do ponownego strzelania” — mówi biznesmen Oleg Syczow, który działa w Dniepropietrowsku i Doniecku.
Oba te na świecie do tej pory podzielone wojskowej granicą do przecięcia której chcesz bronić wielogodzinną kolei.