Pozwoliły człowiekowi malować z natury, a on hop! — i pod pachę tę samą naturę. Mniej więcej tak zachował się jeden angielski obywatel dwieście lat temu na афинском Akropolu. Od tamtej pory grecy nie męczą się domagać anglikom. I oto znowu.
Olga Бугрова, radio Sputnik
Na oficjalnych posiłków staje się modne zepsuć apetyt zaproszonego wysokiemu gościowi. Najpierw japońskiego premiera w rezydencji jego izraelskiego koledzy zaproponowali uraczyć się deserem z metalowego buta, co było postrzegane całej дипмиссией Japonii jako bezprecedensowy obraza. Teraz prezydent Grecji nastąpił na chorą kukurydzy księciu Karolowi, którego również wezwał do jedzenia.
Właśnie uroczystą kolację na cześć księcia Walii i księżnej Корнуольской, który w Atenach, Прокопис Павлопулос wybrał dla reklamy po raz kolejny dawnej roszczenia Grecji do wielkiej Brytanii. W dużym skrócie brzmi to tak: “Odzyskaj skradzione”. Kto po tak wykonanym zachowa apetyt, nawet jeśli się przed nim — duma greków i po prostu niebo w gębie: świeże jęczmienna tortilla i pokrojone sałatka grecka?..
I w monarchowie ja bym poszedł… A ile dostają?
Angielski książę z księżną musiał ponownie przypomnieć sobie to, co oni i bez prezydenta Павлопулоса doskonale wiedzą — historię pojawienia się w muzeum Brytyjskim zabytków hellenistycznego ze świątyni na Akropolu: Partenonu. Wiedzą one i o tym, że Grecja z ubiegłego wieku osiąga, a w formułowaniu jej obecnego prezydenta “ma nadzieję na powrót w swoje античную stolicy co najmniej kilka marmurowych rzeźb. Tych, którzy brytyjski poddany nielegalnie wywiózł do Londynu dwieście lat temu z samego Partenonu. Przecież to nie przypadek, w programie oficjalnej wizyty osób brytyjskiego królewskiego domu w Ateny wycieczka na Akropol delikatnie nie figuruje.
Tymczasem, smutne wydarzenia, o których grecy nie mogą zapomnieć, odbywały się w czasach wojen napoleońskich. Czyli lord Elgin, brytyjski wysłannik w Konstantynopolu, pracował nad transportem wartości kulturowych na trasie Ateny — Londyn prawie cały czas tych wojen, z 1802 w 1812 roku. I, oczywiście, doskonale wie, że około tym samym zajmują i francuscy wojskowi. Dobrze wie o tym, z jaką miłością prowadził Bonaparte nowy na ten moment francuski muzeum — Luwr — masowym wywóz dzieł sztuki z podbitych krajów. Być może lord Elgin nawet myślałem o tym, co działa, “jak Napoleon”, i to, oczywiście, usprawiedliwia! A może — miałem nadzieję, że w szumie fal unii “взаимоограбления” jego strumyk nie będzie regularny. Jednak dla greckiego ucha jest dość głośny i нестерпим mniej więcej tak samo, jak японцу zjeść z buta.
Chcesz być zawsze na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami w kraju i na świecie? Zapisz się na nasz Twitter. Obiecujemy, zawsze będzie co poczytać — ciekawe, aktualne, przydatne.
U radio Sputnik również паблики w “Vkontakte” i na Facebook. Dołącz do nas!